Interpretacja działania
A.
Sens sztuki jawi się coraz wyraźniej jako działanie świadomościowe. Jej podmiotowy charakter (1) zapomniany w chwilach medialnych konwulsji potwierdza obecna praktyka artystyczna. W praktyce tej artysta pełni bowiem funkcje nie tylko kreacyjną, ale i podmiotowo-przedmiotową (2). Jest jakby barometrem zwiastującym zmianę pogody, mimo że słońce świeci.
B.
Słońce jest jedną z milionów gwiazd Galaktyki. Ogrzewając i oświetlając Ziemie jest jedną z wielu gwiazd wyposażonych prawdopodobnie w analogiczne Układowi Słonecznemu trabanty (3). Jestem jednak na Ziemi i widzę wszystko ze specjalnego, wyróżnionego we Wszechświecie moją obecnością, punktu widzenia. Chcę zawrzeć w sobie makro i mikrokosmos sprowadzając je do ograniczonej moją fizyczną skończonością psychofizycznej orientacji. A wiec będę medium dla odtwarzania makrokosmosu w warunkach ziemskich.
C.
Punkty podparcia to miejsca możliwie dokładnie powtarzające w mniejszej skali zjawiska kosmiczne jako modele na Ziemi. Powtarzam w ten sposób 18 gwiazdozbiorów północnego nieba. Są to gwiazdozbiory: 1. Andromeda, 2. Aguila (4),3. Auriga (5),4. Bootes (6),5. CanisMajor (7), Cassiopeia (8), 8. Coma Berenices (9), 9. Cygnus, 10. Gemini (10), 11. Leo (11), 12. Lyra (12), 13. Orion, 14. Scorpius (13), 15. Taurus (14), 16. Triangulum (15), 17. Ursa Major (16), 18. Ursa Minor (17). Odciśnięte na trawie parku narodowego w Pieninach są intencjonalną repliką wzorca o gigantycznych rozmiarach. Powstaje więc szczególna relacja przystawalności i odpowiedniości zjawisk pozaziemskich z materialnie egzystującą niematerialną sztuką.
D.
W działaniu „Punkty podparcia” Ziemia jest ekranem, na którym próbuję przedstawić skończoność nieskończonego Kosmosu. Sprowadzając zjawiska o niewyobrażalnych rozmiarach do ludzkiego formatu czynie je skończenie wielkimi. Ta skończona wielkość jest jednak nadal niewyobrażalna lub trudna do wyobrażenia, bo zbudowana jest z efemerycznych dotknięć ziemi.
Natalia LL
11 sierpnia 1978, Czorsztyn
4 października 1979, Wrocław
Przypisy:
(1) Andrzej Lachowicz, Raport 1979.
(2) Ryszard K. Przybylski, Tezy o podmiotowym ujęciu sztuki 1979.
(3) Ludwig Oster, Astronomia współczesna.
Gwiazdozbiory:
(4) Orzeł
(5) Woźnica
(6) Wolarz
(7) Wielki Pies
(8) Mały Pies
(9) Warkocz Bereniki
(10) Bliźnięta
(11) Lew
(12) Lira
(13) Skorpion
(14) Byk
(15) Trójkąt
(16) Wielka Niedźwiedzica
(17) Mała Niedźwiedzica